Definitie : tegenschutting
tegenschutting
te|gen|schut|ting
de -woord (vrouwelijk)
tegenschutting : uitleg
Tegenschutting is een juridische term die verwijst naar het recht van een schuldeiser om een schuldenaar te verhinderen om bepaalde activa te verkopen of te vervreemden, tenzij de schuldeiser wordt betaald. Tegenschutting kan worden toegepast als een vorm van zekerheid voor de schuldeiser, waardoor hij of zij in staat is om de schuld terug te betalen als de schuldenaar niet aan zijn of haar financiële verplichtingen voldoet.
tegenschutting
Type: zelfstandig naamwoord