Definitie : hyperconjugatie
hyperconjugatie
hy|per|con|ju|ga|tie
de -woord (vrouwelijk)
hyperconjugatie : uitleg
Hyperconjugatie is een fenomeen dat optreedt in moleculen waarbij elektronenpaaroverdracht plaatsvindt tussen atomen die verbonden zijn door een dubbele of meervoudige binding. Het resultaat is dat de elektronendichtheid verplaatst wordt naar het atoom dat het meest stabiel is, waardoor de sterkte van de binding wordt vergroot.
hyperconjugatie
Type: zelfstandig naamwoord