Definitie : hoogteziekte
hoogteziekte
hoog|te|ziek|te
de -woord (vrouwelijk)
hoogteziekte : uitleg
Hoogteziekte is een aandoening die optreedt wanneer iemand naar gebieden met een lagere luchtdruk reist, zoals hoge bergtoppen. De symptomen van hoogteziekte omvatten hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid, vermoeidheid en kortademigheid. Hoogteziekte kan ernstige complicaties veroorzaken als het niet wordt behandeld.
hoogteziekte
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: -
Verkleinwoord meervoud: -
Enkelvoud: hoogteziekte
Meervoud: hoogteziektes