Definitie : heuvelkruin
heuvelkruin
heu|vel|kruin
de -woord
heuvelkruin : uitleg
Heuvelkruin is de bovenste, meest afgeplatte delen van een heuvel of berg. Het is meestal de hoogste punt van een heuvel of berg en wordt vaak gebruikt als referentiepunt voor navigatie.
heuvelkruin
Type: zelfstandig naamwoord