Definitie : heuvel
heuvel
heu|vel
de -woord (mannelijk)
heuvel : uitleg
Heuvel: een heuvel is een geografisch verschijnsel dat bestaat uit een kleine, meestal ronde of ovale helling die meestal hoger is dan de omringende gebieden.
heuvel
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: heuveltje
Verkleinwoord meervoud: heuveltjes
Enkelvoud: heuvel
Meervoud: heuvels|heuvelen
Gerelateerde woorden
- Heuvelafwaarts (1x)
- Heuvelig (2x)
- Heuvelkling (1x)
- Heuvellandschap (2x)
- Heuvelopwaarts (1x)
- Heuvelrand (1x)
- Heuvelrij (1x)
- Heuveltop (1x)
Voorbeelden
- heuvel: Belt
- heuvel: Bergje
- heuvel: Boekit
- heuvel: Bult
- heuvel: Duin
- heuvel: Duinstreek
- heuvel: Glooing
- heuvel: Helm
- heuvel: Heuvelig
- heuvel: Heuvelkling
- heuvel: Heuvellandschap
- heuvel: Heuvelrij
- heuvel: Lee
- heuvel: Nol
- heuvel: Terp
- heuvel: Tumulus
- heuvel: Verhevenheid
- heuvel: Wierd